ΔΑΣΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗ - ΙΣΤΟΡΙΚΟ

-ΝΟΜΙΚΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Το Δάσος Κάσδαγλη καθορίζεται στο εγκεκριμένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Πεύκης ( Γ.Π.Σ.) σαν περιοχή πρασίνου εκτος Γ.Π.Σ. Η περιοχή του δάσους δεν είναι καταγεγραμμένη στο σχετικό Δασικό Κτηματολόγιο. Εν τούτοις όπως γίνεται φανερό στην ανάλυση που ακολουθεί στη συνέχεια σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς, η περιοχή αναφέρεται σαν δημόσιο δάσος σε αποφάσεις και έγγραφα αρμόδιων φορέων. Κατά συνέπεια στην έκταση του Δάσους Κάσδαγλη ισχύουν οι διατάξεις του νόμου 998/ 79. <περι δασών και δασικών εκτάσεων>Οι διατάξεις του νόμου αυτού κατισχύουν του χαρακτηρισμού του Γ.Π.Σ σαν περιοχή πρασίνου εκτός Γ.Π.Σ. Επι πλέον των πιο πάνω και συμπληρωματικά στις διατάξεις του σχετικού δασικού νόμου, ισχύει και η απόφαση του Υφυπουργού Γεωργίας υπ' αριθ. 66102/907/23-2-95 (ΦΕΚ 170/Τ.Β/14-3-95) η οποία αναφέρεται στη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν χώρους διημέρευσης και υπαίθριας αναψυχής στα δάση και τις δασικές εκτάσεις.

Στην απόφαση αυτή καθορίζονται αναλυτικά τα επιτρεπόμενα έργα και οι κατασκευές για την διευκόλυνση των επισκεπτών που θα κάνουν χρήση των χώρων υπαίθριας δασικής αναψυχής. Τα στοιχεία αυτά λαμβάνονται υπ' οψη στην παρούσα μελέτη για τη σύνταξη της πρότασης οσον αφορά τις προτεινόμενες χρήσεις και τα έργα διαμορφώσεων, που θα αναπτυχθούν στην έκταση του δάσους Κάσδαγλη.

- ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Θεωρήθηκε απαραίτητο να ερευνηθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς του δάσους Κάσδαγλη διότι αυτό αποτελεί την βάση τόσο για την οριοθέτησή του δάσους οσο και για τις δυνατότητες επεμβάσεων που θα απαιτηθούν για την αξιοποίησή του. Εδώ πρέπει ιδιαίτερα να επισημανθεί η σχέση της νομοθεσίας για επέμβαση στην συγκεκριμένη περιοχή σε συνάρτηση με το ιδιοκτησιακό. Στα ιδιωτικά δάση, διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περιοχή είναι δάσος, δεν επιτρέπεται καμία επέμβαση σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας. Πολύ δε περισσότερο να επιτραπεί η οικιστική ανάπτυξη που σήμερα εχει γίνει σε σημαντικό μέρος του δάσους. Αντίθετα στα δημόσια δάση επιτρέπονται επεμβάσεις προκειμένου να δημιουργηθούν χώροι και εγκαταστάσεις για διημέρευση των κατοίκων. Παράλληλα η γνώση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος θα δώσει την δυνατότητα στον Δήμο για τη λήψη των κατάλληλων αποφάσεων σχετικά με την αντιμετώπιση της κατάστασης που επικρατεί στο δάσος Κάσδαγλη με την περίφραξη μικρών και μεγάλων τμημάτων του και την ανέγερση σε ορισμένα από τα τμήματα αυτά, οικοδομών με κατασκευές παραγκοειδείς εως πολυτελείς. Η έρευνα αυτή στηρίχθηκε στα συμβόλαια, τα τοπογραφικά διαγράμματα, και τα σχεδιαγράμματα των συμβολαίων, την δασική νομοθεσία και τις διαταγές του Υπουργείου Γεωργίας σχετικά με το Δάσος Κάσδαγλη. Τα στοιχεία αυτά συγκεντρώθηκαν από διάφορες πηγές. Από την έρευνα αυτή προέκυψαν τα εξης:
- Η έκταση την οποία καταλαμβάνει σήμερα το δάσος Κάσδαγλη αποτελούσε στην αρχή του αιώνα μέρος ενός αγροτοδασοκτήματος με το όνομα ΜΑΓΚΟΥΦΑΝΑ - ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ, συνολικής έκτασης 1800 περίπου στρεμμάτων ιδιοκτησίας Δημητρίου Σούτσου. Το αγρόκτημα αυτό επωλήθη το ετος 1913 στον Δημήτριο Κάσδαγλη. Το μεγαλύτερο μέρος του αγροτοδασοκτήματος αυτού απαλλοτριώθηκε από το Ελληνικο Δημόσιο κα τά τα ετη 1913-32 υπερ διαφόρων προσφυγικων συνεταιρισμών. Το ετος 1951 η Δωροθέα Κάσδαγλη χήρα του Δημητρίου Κάσδαγλη επώλησε τμήμα της έκτασης αυτής εμβαδού περίπου 55 στρεμμάτων στον Γεώργιο Γεωργίου. Το τμήμα αυτό αντιστοιχεί στο σημερινό δάσος Κάσδαγλη. Ο Γεώργιος Γεωργίου κατέτμησε παρανόμως το κτήμα σε οικόπεδα 300τ.μ και αρχισε να τα πωλεί στα μέλη του Πανελλήνιου Συνδέσμου Θυμάτων Πολέμου και Συμμοριτισμού. Το Μάρτιο του 1952 η περιοχή του δάσους Κάσδαγλη εκηρύχθη απαλλοτριωτέα υπερ της Κοινότητας Μαγκουφάνας με Υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 53Β/ 4-3-52). Η απαλλοτρίωση αυτή ακυρώθηκε με την 303/1953 απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας χωρίς όμως ουδέποτε να εκδοθεί από τον Υπουργό Εσωτερικών η απαιτούμενη εγκριτική πράξη άρσεως της απαλλοτρίωσης η οποία θα έπρεπε μάλιστα να δημοσιευθεί στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως προκειμένου να καταστεί νομικά έγκυρη η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας. Το ετος 1954 η Δωροθέα Κάσδαγλη και ο Γεώργιος Γεωργίου εδώρησαν στην Κοινότητα Πεύκης έκταση 15 στρεμμάτων από το δάσος Κάσδαγλη για τη δημιουργία κοινοτικού άλσους. Σε αντάλλαγμα η Κοινότητα Πεύκης αποδέχθηκε την άρση της απαλλοτρίωσης. Όμως σύμφωνα με μεταγενέστερη Δ/γή του Υπουργείου Γεωργίας προς το Δασαρχείο Πεντέλης (υπ. Αριθ. 198924/42170/ 8-12-79) η δωρεα αυτή αναφέρεται ως ακυρη και το δάσος Κάσδαγλη κατονομάζεται «δημόσιο δάσος». Σε οσες δε περιπτώσεις επισημάνθηκαν και καταγγέλθηκαν παράνομες ανεγέρσεις κτισμάτων ή παράνομες περιφράξεις στο Δάσος Κάσδαγλη εξεδόθη σαν αποφάσεις από τη Δ/νση Δασών Ανατ. Αττικής με τις οποίες κηρύσσονται αναδασωτέες οι αντίστοιχες εκτάσεις, ενώ συγχρόνως τονίζεται ότι το δάσος Κάσδαγλη αποτελεί δημόσια έκταση (δάσος) και απαγορεύεται κάθε αλλοίωση του δασικού χαρακτήρα του, τα τμήματα δε που εχουν εκχερσωθεί καθορίζονται ως αναδασωτέα.
Κατά συνέπεια ολες οι υπάρχουσες σήμερα κατασκευές ή περιφράξεις στο δάσος είναι παράνομες και επομένως κατεδαφιστέες. Επομένως είναι φανερό ότι η αρκετά περίπλοκη κατάσταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του δάσους Κάσδαγλη σε συνδιασμό με την μη λήψη αποφασιστικών μέτρων από την πλευρά των αρμοδίων αρχών, οδήγησαν σε καταπατήσεις πολλών τμημάτων του δάσους όπως αναλυτικότερα αναφέραμε στο κεφάλαιο «2.3» αυτής της μελέτης. (Απόσπασμα από τη μελέτη αξιοποίησης του δάσους Κάσδαγλη της Κας Εφη Μακρίδου -Παπαδάκη Αρχιτέκτων -Πολεοδόμος.-Αυγουστος 1998.)