ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ

Αυτό που συνέβη στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 4ης Απριλίου ήταν πρωτοφανές. Ούτε Μεσαίωνα ν’άχαμε ή μάλλον δεκαετία του 50. Η χυδαία φραστική επίθεση του δημοτικού συμβούλου της πλειοψηφίας Φώτη Ξηρογιάννη προς την εκπρόσωπο της Οικολογικής Κίνησης άφησε για δευτερόλεπτα όλους άφωνους.
Πρόκειται για τον τέλειο ΕΥΤΕΛΙΣΜΟ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με πλήρη ευθύνη του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου. Όταν σε ολόκληρη την Ευρώπη η συμμετοχή του πολίτη στα κοινά είναι αγαθό που έχει από καιρό κατακτηθεί, εδώ, άτομα στερημένα από κουλτούρα και αγωγή, χωρίς ίχνος δημοκρατικής συνείδησης προσπαθούν να τον κρατήσουν μακριά για να μπορούν να δράσουν ανεξέλεγκτα εις βάρος του. Ανεχόμαστε μια αυτοδιοίκηση προκλητικά σπάταλη, την ίδια ώρα που οι αιρετοί κλαίγονται για τα άδεια ταμεία τους. Κάνουν έργα γιγάντια και πολυδάπανα την ίδια στιγμή που διαλαλούν ότι δεν έχουν χρήματα ούτε για την επιδιόρθωση των πεζοδρομίων και της ασφάλτου. Όμως από τη στιγμή που πραγματοποιούνται μόνο μεγάλα έργα, προφανώς και οι καταχρήσεις να είναι ανάλογες με το ύψος των συναλλαγών, αλώστε ο Συνήγορος του Πολίτη σε κάθε ετήσια έκθεσή του δεν παύει να καταγγέλλει τη διαφθορά στη Διοίκηση και στις δημόσιες υπηρεσίες. Η φύση, το περιβάλλον είναι τα μόνα για τα οποία η αγορά αδιαφορεί και δεν κινητοποιείται αφού δεν προσδοκά κερδοφορία. Η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν πλέον καμία αξία.
Ετοιμάζεται ο Δήμαρχος μας να εφαρμόσει τη νέα συνταγή που “κυκλοφορεί” τελευταία σε πολλούς Δήμους. Ανάπλαση γηπέδων για “εμπορική” χρήση. Οι κερκίδες αντικαθιστούν τα δέντρα, οικοδομικές γραμμές μετακινούνται, ο χώρος κάτω από τις κερκίδες αξιοποιείται, κυλικείο απαραίτητο και οι κάτοικοι στο περιθώριο. Αυτό τον Αθλητισμό των “Τζέκιδων”, της εμπορευματοποίησης και της συναλλαγής δεν θέλουμε να τον ξέρουμε. Μας ενδιαφέρουν η αναταραχή και οι φόβοι των κατοίκων για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. γεγονός που για κάποιους δεν παίζει κανένα ρόλο. Η βαρβαρότητα στο μεγαλείο της. Αλώστε κάποιοι μόνο μέσα σ’ αυτή μπορούν να υπάρχουν .Και να σκεφτεί κανείς ότι τέτοιου είδους άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τα παιδιά μας και διαμορφώνουν συνειδήσεις.
Όσοι δημοτικοί σύμβουλοι σέβονται τον εαυτό τους θα πρέπει ν’άπομονώνουν τέτοια άτομα που υποβαθμίζουν το θεσμό, και μας ξαναγυρίζουν σε σκοτεινές εποχές.

Αθώος κατά λάθος

Το 1996 τροποποιήθηκε το σχέδιο πόλεως στο Ο.Τ. 21 του Δήμου Πεύκηςμε σκοπό την ανέγερση νέου Δημαρχείου και Αναψυκτηρίου .
Το 1997 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης το σχετικό διάταγμα με την προσθήκη ότι στο χώρο της πλατείας επιτρεπόταν και η κατασκευή πισίνας έως 300 μέτρα.
Το 2001 εκμισθώθηκε το όλο ακίνητο , αναψυκτήριο και πισίνα στην επιχείρηση "ΦΛΟΚΑΦΕ Ο.Ε.".
Το Μάιο του 2001 η Οικολογική Κίνηση κατάγγειλε στην Υγειονομική Υπηρεσία της Νομαρχίας ότι η πισίνα λειτουργούσε χωρίς προδιαγραφές και χωρίς πυρασφάλεια .
Η Υγειονομική Υπηρεσία πραγματοποίησε έλεγχο στις 7/6/2001 και ζήτησε από την δημοτική αρχή το φάκελο των δικαιολογητικών που αφορούν την πισίνα προκειμένου να γνωμοδοτήσουν. Έκτοτε δεν έλαβαν καμία απάντηση...
Παράλληλα με δεύτερη καταγγελία προς τη Διοίκηση Πυρ/κων Υπηρεσιών Αθήνας η Οικολογική Κίνηση Πεύκης , ζήτησε να γίνει έλεγχος στις εγκαταστάσεις . Η απάντηση ήρθε στις 5/7/2001 όπου αναφέρεται ότι η ΠυροσβεστικήΥπηρεσία δεν χορήγησε πιστοποιητικό πυρασφαλείας γιατί η επιχείρηση δεν είχε υλοποιήσει πλήρως την μελέτη πυροπροστασίας.
Η όλη ευθύνη της λειτουργίας του αναψυκτηρίου με πισίνα , έχει μετατεθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο στην Δημοτική Επιχείρηση .
Το 2001 μετά από καταγγελία, στο Αστυνομικό τμήμα Πεύκης, μηνύεται ο Δήμαρχος, σχετικά με την λειτουργία της πισίνας. Η μήνυση εκδικάστηκε στις 24 Μαρτίου 2005.
Ο Δήμαρχος όμως αθωώθηκε, γιατί δεν είχε πια καμία αρμοδιότητα και υπεύθυνη ήταν η διοίκηση της Δημοτικής Επιχείρησης. Ωστόσο η πισίνα εξακολουθεί να είναι παράνομη και κυρίως δεν έχει την έγκριση της πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Απόδειξη όλων των παραπάνω είναι ότι , ο Δήμος της Πεύκης με το υπ αριθ. 768-20/1/05 έγγραφο του, ζητάει από το τμήμα Υγειονομικού Ελέγχου την χορήγηση αδείας λειτουργίας της πισίνας που λειτουργεί παράνομα από το 2001.
Όμως εδώ δεν χωράει “Το κάλλιο αργά...”, γιατί η Πυροσβεστική, δεν δίνει πράσινο φως !

Δάση : Κάθε χρόνο και χειρότερα

Εδώ και μερικά χρόνια στην ετήσια έκθεση του, ο Συνήγορος του Πολίτη δεν παύει να διαπιστώνει τη διαφθορά και την διαπλοκή που υπάρχει στους Δήμους, στην Πολεοδομία και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες.
Παρόλα αυτά Πολιτεία και πολίτες δεν παύουν να αυθαιρετούν βάζοντας το κέρδος πάνω από το περιβάλλον και την ανθρώπινη ζωή.
Η έλλειψη κτηματολογίου και δασολογίου, η υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού σε μεγάλες πόλεις και κυρίως στην Αθήνα, οι ατμοσφαιρικοί ρύποι, η οικοπεδοποίηση των νησιών, το υψηλό ποσοστό της δομημένης γης, η ευκολία στην αλλαγή χρήσης γης, η ιδεολογία των μεγάλων έργων, οι καταστροφές που προκάλεσε ο μεγαλοϊδεατισμός των Ολυμπιακών αγώνων, είναι οι κύριες αιτίες που προκαλούν την καταστροφή του περιβάλλοντος και την ποιότητα της ζωής μας.
Σκάνδαλο είχε προκαλέσει το 2002 η δραστηριότητα της πολεοδομίας Καπανδριτίου που εξέδωσε οικοδομικές άδειες σε καμένες εκτάσεις μετά από απόφαση του τότε υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Λαλιώτη και συγκεκριμένα στις δασικές περιοχές της νέας Αιολίδος Πεντέλης. Ασκήθηκε δίωξη από τον τότε εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών κ. Κολιούση η οποία στηρίχθηκε σε πολυσέλιδη αναφορά της Δ/νσης Προστασίας Δασών και φυσικού περιβάλλοντος, η οποία βεβαίωνε μεταξύ άλλων, ότι ουδέποτε μετά το 1962 ο Υπουργός Γεωργίας προσυπέγραψε επέκταση του εγκεκριμένου σχεδίου σε βάρος των παρακείμενων δασών, άρα οι κατατμήσεις σε οικόπεδα είναι παράνομες.
Παρόλα αυτά συνεταιρισμός μεταβιβάζει τεμάχια γης ως οικόπεδα, που αντιστοιχούν σε καμένα ή μη και εκτός σχεδίου πόλεως, τεμάχια δάσους “χαλεπίου πεύκης”, παρακείμενα σχεδίου.
Το 2002 για τρίτη φορά η Κυβέρνηση μέσω σχεδίου νόμου του Υπουργείου Γεωργίας, επιχειρεί να παραδώσει δάση και δασικές εκτάσεις προς οικοδόμηση και αξιοποίηση σε μικρά και μεγάλα συμφέροντα, νομιμοποιώντας κάθε είδους παρανομία και αυθαιρεσία σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων.
Επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία πλήθους εγκαταστάσεων στα δάση “κατ' εξαίρεση” εκτός των πυρήνων των εθνικών δρυμών. Δηλαδή η δημιουργία εγκαταστάσεων ορειβασίας και χειμερινού αθλητισμού, περιπτέρων, ξενώνων για την εξυπηρέτηση των εγκαταστάσεων αυτών, σχολικών κτιρίων, βοτανικών κήπων, νεκροταφείων, νοσοκομείων και υγειονομικών σταθμών καθώς και μεταλλευτικών εργασιών.
Το 2003 με νομικά τεχνάσματα στο υπό προώθηση στη Βουλή σχέδιο νόμου για τα δάση, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τον αποχαρακτηρισμό, την οικοπεδοποίηση και την καταστροφή των δασών, επιβραβεύοντας έτσι όσους δημιούργησαν τετελεσμένες καταστάσεις στα δάση, είτε οικοδομώντας είτε επενδύοντας για μελλοντική ανοικοδόμηση.
Εκτός άλλων με το σχέδιο νόμου επιχειρείται να νομιμοποιηθούν χρήσεις που η νομολογία έχει αποκλείσει σε δάση και δασικές εκτάσεις, ενώ περιλαμβάνει και επικίνδυνες διατάξεις με επεμβάσεις στην αλπική ζώνη, που είναι ένα ευαίσθητο οικοσύστημα .
Παράλληλα στο ΥΠΕΧΩΔΕ επικρατεί προβληματισμός γιατί εκτός από τους ιδιώτες - ιδιοκτήτες των γεωτεμαχίων- οικοπέδων, που άρχισαν να προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη διεκδικώντας την κυριότητα των ιδιοκτησιών τους, φαίνεται ότι και το Δημόσιο ακολουθεί την ίδια οδό αφού πρέπει να αποδείξει ότι τα θεωρούμενα ως δασικά γεωτεμάχια του ανήκουν.
Καθαρό παράδειγμα το Δάσος Κάσδαγλη που επί σειρά ετών, αναβάλλονται δίκες για τους καταπατητές, ενώ κάποιοι στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου φροντίζουν να ακυρώνουν έγγραφα του Δασαρχείου.
Το 2004 μετά από άπειρες κινητοποιήσεις φορέων, οργανώσεων και επιστημονικών συλλόγων τα πράγματα κάπως συμμαζεύονται. Μόνο οι δασωμένοι αγροί θα αποχαρακτηρισθούν. Πρόκειται για ακίνητα της περιφέρειας που είχαν εγκαταλειφθεί και έχουν γεμίσει πουρνάρια και σχίνα, με αποτέλεσμα να θεωρούνται δασικές εκτάσεις από τα δασαρχεία, τα οποία δεν χορηγούν βεβαίωση που είναι απαραίτητη στην εκτός σχεδίου δόμηση.
Γεγονός σημαντικό όμως είναι ότι τελικά οι δασικοί υπάλληλοι που έχουν εκφράσει πολλές φορές τις διαφωνίες τους για τον δασοκτόνο νόμο 3208/03, αρνούνται να εφαρμόσουν την εγκύκλιο που τον υλοποιεί.
Ένα από τα βασικότερα σημεία στα οποία ασκείται έντονη κριτική είναι η ερμηνεία του ορισμού του δάσους που γίνεται στην εγκύκλιο, ορισμός που όπως παρουσιάζεται στον ίδιο νόμο, έχει χαρακτηριστεί ως αμφιβόλου αντισυνταγματικότητας.
Έχοντας λοιπόν κι εδώ στην Πεύκη δύο προβληματικά δάση που κρύβουν όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος θα πρέπει η δημοτική αρχή να πάψει να προσκυρώνει , να αποχαρακτηρίζει και να διευκολύνει τους καταπατητές .
Τα δάση ιδίως για το λεκανοπέδιο της Αττικής θα πρέπει να διαφυλαχθούν μέχρι και το τελευταίο εκατοστό.

Εγκαταλείπουν τα δ ά σ η

Τραγικά αποκαλυπτικός ήταν ο Δήμαρχος στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο . Σε ερώτηση δημοτικού συμβούλου , τι γίνεται με τα δάση της Πεύκης και τις αγωγές που εκκρεμούν , ενώ άλλες ματαιώθηκαν , απάντησε αόριστα , ότι δεν ξέρει αν θα συνεχίσει τον δικαστικό αγώνα , και ίσως είναι καλλίτερα να δοθεί λύση από το ΥΠΕΧΩΔΕ ή να αναλάβει το Δημόσιο.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας δικηγόρος στα “μέτρα” του Δημάρχου,
με αποτέλεσμα το κάτω μέρος του δάσους Μορέλλα να παραμένει σε εκκρεμότητα αφού η Δημοτική αρχή δεν παρουσιάστηκε στη δίκη.
Η τροποποίηση του σχεδίου για να καταργηθεί το διάταγμα του 1960 που παράνομα έβαλε στο σχέδιο πόλης αυτή τη δασική περιοχή, παζαρεύεται....
Ενώ η τεχνική υπηρεσία του Δήμου στέλνει στο ΥΠΕΧΩΔΕ σχέδια που ΔΕΝ περιέχουν το Ο.Τ 440α, που η Οικολογική Κίνηση Πεύκης με προσφυγή της στο ΣΤΕ είχε καταφέρει να ακυρώσει τα τέσσερα οικόπεδα που εδημιουργούντο και βέβαια οι κληρονόμοι των Περδίκη - Καρδαρά τρίβουν τα χέρια τους με τους νέους φίλους που απόκτησαν.

Το δάσος Κάσδαγλη παραμένει στην ίδια κατάσταση , παρόλο που η Οικολογική Κίνηση κατάφερε να εμπλέξει το Δημόσιο και να κάνει κύρια παρέμβαση , οι δίκες ματαιώθηκαν χωρίς να εγερθούν νέες αγωγές.
Δυστυχώς το μοναδικό ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής είναι, πώς θα καταφέρει να αξιοποιήσει(!) το Κάσδαγλη... δια μέσου του τσιμέντου.
Αν υπήρχε ενδιαφέρον θα εφαρμοζόταν κάποια μελέτη δασοπροστασίας που αφορά τον εμπλουτισμό και την ανανέωση του χώματος , το κλάδεμα και τον καθαρισμό των δέντρων , φύτεμα νέων δέντρων και θάμνων , εμπόδια για να μη μπαίνουν μέσα τα αυτοκίνητα των καταπατητών ... και όχι μόνο !!.
Τόσα χρόνια τα δάση μας πεθαίνουν και καμία δημοτική αρχή δεν ασχολήθηκε με αυτά τα προβλήματα . Μόνο λόγια και ψεύτικες υποσχέσεις, που δεν υλοποιούνται και δεν καταλήγουν πουθενά.

Αυτή τη στιγμή μια ολόκληρη λωρίδα δ ά σ ο υ ς δίπλα στην οδό Απόλλωνος ξεπουλιέται στους παράνομους ιδιοκτήτες , ενώ ο υπάλληλος της τεχνικής υπηρεσίας που προσπαθεί να υπερασπίσει τα συμφέροντα του Δήμου διώκεται από τους παράνομους ιδιοκτήτες .

Το δημοτικό συμβούλιο αγνοεί τα πάντα, ενώ θα έπρεπε να πρωτοστατεί για την προστασία του δάσους που αφορά τη ζωή όλων των κατοίκων .

ΟΥΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!!!

Ο πλανήτης καταστρέφεται! Δεν είναι αυτό κινδυνολογία για την οποία πολλοί επιστήμονες κατηγορούνται. Είναι πια γεγονός ότι ο πλανήτης μας κινδυνεύει να καταστραφεί ανεπανόρθωτα από τους ίδιους τους κατοίκους του .
Η άνοδος της θερμοκρασίας στη γη και στη θάλασσα οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα .Κανείς όμως δεν το παίρνει στα σοβαρά. "ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ".
Βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτόγνωρες μεταβολές του κλίματος. Η πρώτη και άμεση συνέπεια θα είναι μία σοβαρή κρίση στα αποθέματα του νερού.
Το πρωτόκολλο του Κιότο μπαίνει σε ισχύ, τι σημασία όμως έχει αφού ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Κίνα και η Ινδία περιορίζουν τους ρύπους; Ζούμε όλοι τα ίδια περιβαλλοντικά προβλήματα, τις ίδιες απειλές, όμως κάποιοι εξακολουθούν να αρνούνται να τα αντιμετωπίσουν . "ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ" !
Τα στοιχεία της φύσης προκαλούν καταστροφές που στοιχίζουν χιλιάδες νεκρούς, αλλά άλλες τόσες και περισσότερες, προκαλούν οι ίδιοι οι άνθρωποι με τους πολέμους τους καταστρέφοντας συγχρόνως το περιβάλλον και για τις επόμενες γενιές.
Διαδηλώνουμε για ένα καλλίτερο κόσμο, με οικολογική διαχείριση και κοινωνική δικαιοσύνη και την ίδια ώρα χιλιάδες άνθρωποι υιοθετούν το καπιταλιστικό κέρδος που δεν προέρχεται μόνο από την εργατική εκμετάλλευση αλλά από κάθε τομέα της ζωής, από την καταστροφή της φύσης ως την εμπορευματοποίηση των αγαθών ακόμη και του ανθρώπινου σώματος. Οι γνωστοί μεγάλοι, θέλουν να μετατρέψουν τον πλανήτη σε μια αγορά χιλιάδων καταναλωτών, οι οποίοι θα λειτουργούν ομοιόμορφα και θα είναι μάλιστα ελεγχόμενοι.
Είναι χρέος των πολιτισμένων και ενημερωμένων ανθρώπων ν΄αγωνιστούν για να αλλάξουν την πορεία της καταστροφής. Το περιβαλλοντοκτόνο μοντέλο ανάπτυξης δεν μπορεί πια να ισχύσει. Όλοι πια γνωρίζουν ότι ο δρόμος αυτός είναι λάθος. Όλοι γνωρίζουν τα αδιέξοδα. Πότε λοιπόν θ΄αλλάξουν πορεία; Δεν έχει πια ούτε ο θεός αποθέματα ζωής.
Τα πρωτάγματα για μια δημοκρατική κοινωνία, για δικαιώματα, για ισότητα, για κοινωνικό κράτος, για προστασία της φύσης και απελευθέρωση του ανθρώπου από αλλοτριώσεις και καταναγκασμούς παραμένουν ζητούμενα σταθερά . "ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ"…

Μαρίτα Κουρούπη

Τα λερωμένα, τα’άπλυτα, τα καταδικασμένα...

Οι κάτοικοι της Πεύκης, γίναμε αποδέκτες μιας ανακοίνωσης απο τον κ. δήμαρχο με ημερομηνία 6/4/’05, η οποία αναφέρεται στο πρόβλημα της βαμβακίασης, που πλήττει (και τελικά ξεραίνει) τα πεύκα της Πεύκης αλλά και του Λεκανοπεδίου γενικότερα.
Το κείμενο, (όπως γνωρίζετε όσοι το έχετε ήδη διαβάσει) αναφέρεται στην αιτία του φαινομένου και στις ενέργειες που γίνονται κεντρικά προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα, καταλήγοντας παροτρύνει τους δημότες να πλένουν τα πεύκα που βρίσκονται μέσα στα οικόπεδα τους και έχουν βαμβακίαση. Όπως αλώστε κάνει και ο Δήμος με τα δέντρα που βρίσκονται στους κοινόχρηστους χώρους.
Είναι αλήθεια ότι η αιτία της βαμβακίασης είναι αυτή που αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Είναι αλήθεια ότι η καλύτερη και ίσως η μοναδική (μέχρις στιγμής) αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι το πλύσιμο των δέντρων με νερό υπό πίεση.
Και εδώ τελειώνουν οι αλήθειες.
Από την Άνοιξη του 2004, (βλέπε “ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ” τεύχος Ιουνίου 2004) είχαμε “ενοχλήσει” καί επισημάνει (και δια ζώσης) στους “αρμόδιους επι του πρασίνου του Δήμου”(sic)! την ύπαρξη του προβλήματος και πώς είναι καθοριστικό για τον περιορισμό της εξάπλωσης της ασθένειας, η άμεση παρέμβαση του Δήμου με ένα συνεργείο δύο - τριών, το πολύ ατόμων, τα οποία με μια πιεστική πλυστική συσκεύη θα έπλεναν όποια δέντρα είχαν προσβληθεί απο βαμβακίαση, μιας και το πρόβλημα ήταν ακόμα στην αρχή (τουλάχιστον στην πόλη μας).
Η απάντηση που εισπράξαμε στερεότυπη: “Δεν υπάρχουν χρήματα”.
Αλήθεια πόσο θα στοίχιζαν οι δύο - τρεις εποχιακοί εργάτες και η πλυστική συσκευή, για 3 ή 4 εβδομάδες απασχόλησης;. Σίγουρα λιγότερα απ’ όσο στοιχίζουν μερικά μέτρα, στα “κοσμήματα” που κατασκευάζει ο κ. δήμαρχος και τα οποία βέβαια, “κοσμήματα”, χρωστάμε εμείς οι δημότες.
Ψέμα είναι, ότι ο Δήμος άρχισε να πλένει τα πεύκα, μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, (18/4/’05) δεν είδαμε ούτε ένα δέντρο πλυμένο, όσο για τη φωτογραφία που παραθέτουμε και δείχνει τη βαμβακίαση σε μεγένθυση, είναι “τραβηγμένη” την ίδια ημερομηνία από δέντρο της παιδικής χαράς “Βαρβαρέσου”. Ας κάνει μια βόλτα ο κ. δήμαρχος στην εν’ λόγω παιδική χαρά, (την οποία σε λίγες εβδομάδες θα χρησιμοποιήσει και για το παιδικό φεστιβάλ) για να δεί το χάλι των δέντρων, να δεί το γιγάντιο ξερό πεύκο της οδού Κύπρου, και το άλλο επίσης ξερό πεύκο που είναι μέσα στο χώρο του παιδότοπου και απειλουν επι ένα χρόνο τουλάχιστον, τη ζωή περαστικών, και επισκεπτών της παιδικής χαράς, με την πιθανή τους πτώση.
Αυτό που μας “τσαντίζει” κυριολεκτικά, είναι η καταστροφική αντίληψη του δημάρχου για το τι σημαίνει περιβάλλον και πως αυτό “αξιοποιείται”
Τ’ αφησες άπλυτα τα πεύκα μας, κ. δήμαρχε. Τα άφησες στην τύχη τους εδώ και ένα χρόνο, γιατί δεν θέλησες να διαθέσεις λίγα χρήματα, δικά μας χρήματα, για να τα βοηθήσεις. Αυτή είναι η αλήθεια, είτε σ’αρέσει, είτε όχι.
Σε ένα λεκανοπέδιο που συνεχίζει να κτίζεται με μέσο συντελεστή κάλυψης του εδάφους Χ 2,5 φορές μετατρέποντας τις γειτονιές σε νεκροταφεία για ζωντανούς, καθ’ ένας από μας έχει υποχρέωση να προστατεύει και το τελευταίο αγριόχορτο, εμποδίζοντας κάθε φανερό ή “κρυφό” εργολάβο που επιδιώκει το αντίθετο.
Α.Λ.

ΗΛΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ : ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΑΝΗΛΙΑΓΟ

Οι κάτοικοι του Ηλιακού Χωριού από καιρό εκδίδουν το ενημερωτικό έντυπο “Εν Ηλιακό” προκειμένου να ενημερώνουν αρμοδίους και τους πολίτες γενικότερα, για τα άπειρα προβλήματα που δημιουργούνται από την αδιαφορία της Πολιτείας να χρηματοδοτήσει τη συντήρηση και χρήση των πολυδάπανων ενεργειακών συστημάτων, με τα οποία είναι εξοπλισμένος ο οικισμός.
Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την εφημερίδα τους, σχετικά με το “υπερ-κόστος” που απαιτείται για τη χρήση αυτών των συστημάτων.
-“Η μακρόχρονη, ανεξαρτήτως των λόγων, αδυναμία του Ο.Ε.Κ. να δώσει οριστική, αποτελεσματική και οικονομική λύση στους κατοίκους του Ηλιακού Χωριού, για την εξασφάλιση ζεστού νερού και θέρμανσης, ήταν και είναι, η κύρια αιτία για τη μη παραχώρηση των οριστικών παραχωρητηρίων στους δικαιούχους. Και ως γνωστόν αυτή η μακρόχρονη αδυναμία του Ο.Ε.Κ. να δώσει λύση στο ενεργειακό πρόβλημα του Ηλιακού Χωριού κατέληξε αναπόφευκτα, σε οικονομική αδυναμία σημαντικής μερίδας κατοίκων να εκπληρώσουν εγκαίρως τις δυσβάσταχτες οικονομικές υποχρεώσεις τους έναντι της Διαχείρισης του Ενεργειακού Κέντρου. Συνεπώς το τελικό αποτέλεσμα της αύξησης του κόστους παραγωγής θέρμανσης και ζεστού νερού που απεικονίστηκε δραματικά στους λογαριασμούς της τελευταίας διετίας, θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά των Ο.Ε.Κ.....”
Ελπίζουμε ότι το πρόβλημα θα λυθεί έγκαιρα.

ΕΜΠΟΡΙΟ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά ακούμε για κλοπές ραδιενεργών υλικών άχρηστα για δημιουργία πυρηνικών όπλων απαραίτητα όμως για κάποιους που κατασκευάζουν τις βρώμικες βόμβες όπως λέγονται. Ζώντας διαρκώς με τον κίνδυνο των τρομοκρατικών επιθέσεων αυτό το εμπόριο των εκρηκτικών υλών αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για όλους μας. Στις βόμβες αυτές αναμειγνύεται το ραδιενεργό υλικό με “συμβατικές” εκρηκτικές ύλες. Δεν πρόκειται όμως για πυρηνικές βόμβες και, έτσι, η έκρηξή τους δεν προκαλεί μεγάλο αριθμό νεκρών αμέσως. Μπορεί να σπείρει τον πανικό και να επιφέρει ζημιές σε κτίρια, μολύνοντας όσους κατοικούν ή εργάζονται σε αυτά. Ραδιενεργό υλικό βρίσκεται σε εργοστάσια, νοσοκομεία και εργαστήρια, και οι λαθρέμποροι αναζητούν “στόχους” οι οποίοι δεν έχουν καλή φρούρηση και, ως εκ τούτου, η απόκτηση του υλικού θα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση. Έτσι η προσπάθεια να μην πέσουν σε “λάθος’ χέρια τέτοια επικίνδυνα υλικά έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και εξελίσσεται σε μεγάλο πρόβλημα. Στην Επιτροπή Πυρηνικής Διαχείρισης των ΗΠΑ γίνεται κατά μέσο όρο μία καταγγελία ημερησίως για κλοπή απώλεια ή εγκατάλειψη ραδιενεργού υλικού. Στην αναφορά της επιτροπής υπάρχει και ένα θετικό σημείο, και αυτό δεν είναι άλλο από τη μείωση του λαθρεμπορίου πλουτωνίου και ουρανίου τα οποία ως γνωστόν αποτελούν τις πρώτες ύλες για τη δημιουργία πυρηνικών όπλων. Στην εποχή μας αυτές οι καταστάσεις έχουν μπει πια στη ρουτίνα κι όμως κανείς δεν αντιλαμβάνεται πόσο συμβάλλουν στη μόλυνση του περιβάλλοντός μας.

Η ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΟΦΙΛΙΑΣ

Ο πάνω χαρακτηρισμός είναι αυτός που πιστεύω ότι πλήρως ανταποκρίνεται στο μικρό μεν αλλά πλούσιο και ποικίλο σε περιεχόμενο βιβλίο, του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Λεοντοπόλεως Διονυσίου με τον τίτλο “Ζωοφιλία”.
Ο ζωόφιλος άνθρωπος σέβεται το περιβάλλον που ζει, την φύση και τα πλάσματα που διαβιούν σ’ αυτήν, άρα γίνεται φιλόζωο δηλαδή αγαπά την ζωή του. Αυτό το μήνυμα αποπνέει η κάθε γραμμή, από κάθε κεφάλαιο, του βιβλίου του Μητροπολίτη.
Το πρώτο κεφάλαιο καταθέτει την γενική άποψη ως αναφορά την ζωοφιλία, ενώ στο επόμενο κεφάλαιο διαπιστώνεται η θέση του χριστιανισμού για το ίδιο θέμα σε συνδυασμό με την θεολογική άποψη. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη και η Εκκλησία, αποτελούν ιδιαίτερα κεφάλαια του πονήματος.
Αξίζει να αναφερθούμε στους τίτλους επομένων κεφαλαίων “Ο άγραφος ηθικός νόμος επί των Δημιουργημάτων”, “Η σχέση των Αγίων με τα ζώα και τα πτηνά”, “Τι γίνεται η ψυχή των ζώων μετά το θάνατο”, “Τα ζώα στον Ακάθιστο Ύμνο”, “Η ζωοφιλία στους αρχαίους Έλληνες”, “Η ζωοφιλία στον Μουσουλμανισμό”, “Τα ζώα μειώνουν το stress και συμβάλλουν στην μακροζωία”.
Τα κεφάλαια δεν τελειώνουν εδώ. Θα σημειώσουμε ότι το βιβλίο περιλαμβάνει λογοτεχνικές και ποιητικές σελίδες. Κοντολογίς η πρωτοτυπία, η σφαιρική αναφορά στο θέμα ζωοφιλία, αποτελούν ένα ολοκληρωμένο έργο.
Σεβασμιότατε ξεφύγατε από τα ειωθότα.
Θερμά συγχαρητήρια. Περιμένουμε νέες δραστηριότητες.

Καθηγ. Δρ. Χαράλ. Τσιλτικλής

ΖΩΟΦΙΛΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Παράδειγμα προς μίμηση πρέπει ν’ αποτελέσει για τους φιλόζωους η δραστηριότητα και επιμονή των κατοίκων του Δήμου Ζωγράφου που κατάφερε να ευαισθητοποιήσει την δημοτική αρχή να τους παραχωρήσει ένα χώρο για να στεγάσουν τα αδέσποτα. “Κιβωτό” το ονόμασαν και πράγματι όσα ζώα καταφεύγουν εκεί βρίσκουν αυτά που δικαιούνται, τροφή, στέγη και αγάπη. Έξω από τη “Κιβωτό” με την συγκατάθεση του ΔΗΜΑΡΧΟΥ τοποθετήθηκαν δύο παγκάκια για την παραμονή των ζωόφιλων επισκεπτών. Πολλά μέλη και φίλοι πρόσφεραν μικρά σπιτάκια-φωλιές .Όσοι θέλουν μπορούν να υιοθετήσουν ένα ζωάκι, σκυλί ή γάτα. Το τηλέφωνο του σωματείου είναι 210 7793127 ή 210 770 0163.

Οικολογική Αρχιτεκτονική

Πρόσφατα παρακολουθήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη παρουσίαση βιβλίου η "ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ" των αδελφών Κώστα και Θέμη Τσίπηρα. Τον Κώστα Τσίπηρα τον ξέρουμε από τα βιβλία του για τα βουνά της Ελλάδας, με τις λεπτομερειακές του περιγραφές για τις διάφορες διαδρομές.
Είναι πραγματικά αξιόλογη η προσφορά τους για την δημιουργία μιας άλλης αρχιτεκτονικής που φέρνει τον άνθρωπο κοντά στην φύση χωρίς γιγαντισμούς και υλικά που βλάπτουν την υγεία .
Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από αυτό το βιβλίο που θεωρούμε ότι θα πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι νέοι αρχιτέκτονες.
“ η Ρ α δ ι ε ν έ ρ γ ε ι α απειλεί και τις οικοδομές"
Η ραδιενέργεια εμφιλοχωρεί και μέσα από τον χάλυβα που χρησιμοποιείται για το οπλισμένο σκυρόδεμα και ειδικά σε αυτόν που κατασκευάζεται στις χαλυβουργίες από ανακύκλωση παλιοσιδήρου. Η κατάσταση βεβαίως δεν εγκυμονεί προς το παρόν σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, αλλά θα αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στο μέλλον, διεθνώς και στην Ελλάδα , καθώς δεν έχει αντιμετωπιστεί μέχρι σήμερα αποτελεσματικά. Στη διάρκεια μιας ημερίδας για τον Ελληνικό κανονισμό τεχνολογίας σκυροδέματος, που οργανώθηκε στο ΤΕΕ , έγινε εκτενής αναφορά το θέμα αυτό από επιστήμονες, οι οποίοι επισήμαναν ότι αιτία που θεωρείται ως ύποπτος "φορέας" της ραδιενέργειας ο χάλυβας είναι η ανεξέλεγκτη απόρριψη ραδιενεργών πηγών ή και αποβλήτων, όπως τα όργανα διάγνωσης θεραπείας, λόγου χάριν, που χρησιμοποιούνται στην ιατρική, ή τα όργανα μέτρησης διαστάσεων, και ούτω καθεξής, που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία.
Παράλληλα μεγάλες ποσότητες σιδήρου μπετόν ακατάλληλου για κτιριακές κατασκευές ενδέχεται να έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα από χώρες του εξωτερικού με ευρωπαϊκό "διαβατήριο" αλλά αμφίβολη προέλευση . Αυτό διαπιστώθηκε, ύστερα από έλεγχο που έκανε το Κέντρο Ελέγχου Δημοσίων Έργων (ΚΕΔΕ), καθώς εντοπίστηκε διακίνηση εισαγόμενου χάλυβα ο οποίος προοριζόταν, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τύπο για την κατασκευή σχολικού συγκροτήματος στην περιοχή της Δυτικής Αττικής που δεν κάλυπτε ούτε τις ελάχιστες προδιαγραφές και απαιτήσεις αντοχής .
Τα πρώτα κρούσματα ανίχνευσης ραδιενέργειας σε παλαιοσίδηρο, όπως είπε ο Α. Μαστοράκης, Δρ μεταλλουργός μηχανικός, εμφανίστηκαν στο τέλος της δεκαετίας του '80 σε χαλυβουργίες των ΗΠΑ και της Σουηδίας. Από το 1983 έως σήμερα , σε όλο τον κόσμο, έχουν καταγραφεί περισσότερες από 60 περιπτώσεις επιβάρυνσης εγκαταστάσεων παραγωγής χάλυβα με ραδιενέργεια.
Το συνολικό κόστος, για τον καθαρισμό των εγκαταστάσεων, απώλειας παραγωγικού χρόνου και διάθεσης των ραδιενεργών αποβλήτων, για αυτές και μόνο τις περιπτώσεις, υπολογίζεται ότι ξεπέρασε τα 25 εκατ. δολάρια .
Στην Ελλάδα, ραδιενέργεια σε παλαιοσίδηρο και χάλυβα εντοπίστηκε για πρώτη φορά πριν 7 χρόνια (Αύγουστος 1997), σε μεγάλη σύγχρονη βιομηχανία χάλυβα που χρησιμοποιεί ειδικούς ανιχνευτές.
Έκτοτε το θέμα απασχολεί τις αρμόδιες υπηρεσίες, και ειδικά την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, η οποία και επέβαλε, σε πρώτη φάση, τη λήψη πιστοποιητικών καθαρότητας από ραδιενέργεια για κάθε εισαγόμενο φορτίο παλαιοσίδηρου”.

Η ΛΑΣΠΗ ΤΗΣ ΨΥΤΤΑΛΕΙΑΣ

Ένα μεγάλο έργο με υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού λόγω προβληματικής λειτουργίας οδηγεί τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για ανεπάρκεια στη διαχείρηση των αστικών λυμάτων της Αθήνας και για προβληματική επεξεργασία της "λυματολάσπης".
Όλα αυτά έχουν σαν συνέπεια την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και παρά τις δηλώσεις των αρμοδίων ότι άφοβα μπορούμε να κολυμπάμε στον Σαρωνικό, οι πολίτες ανησυχούν. Σε πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο στον Πειραιά, υπήρξε μεγάλο προβληματισμός για το θέμα.
Στην Ψυττάλεια επί χρόνια λειτουργούσε η πρώτη φάση όπου καθαριζόταν μόνο το 40% των λυμάτων. Όμως το πιο σημαντικό κομμάτι του έργου αυτό δηλαδή της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας επεξεργασίας, καθυστέρησε πάρα πολύ να ολοκληρωθεί χωρίς να κατασκευαστεί το πιο βασικό, η μονάδα αποξήρανσης της λάσπης που αυτή τη στιγμή έχει συσσωρευτεί σε βουνά πάνω στην Ψυττάλεια και σε λίγο θα χύνεται στη θάλασσα. Αν γίνει επεξεργασία δεν πρέπει να δημιουργούνται αέριοι ρύποι πάνω από τα ευρωπαϊκά όρια,.
Η ΕΥΔΑΠ λέει ότι έχει βρει ανάδοχο για το έργο και αν όλα πάνε καλά σε σύντομο χρονικό διάστημα θ'αρχίσει η επεξεργασία και η απομάκρυνση της "λυματολάσπης". ΑΣ ΤΟ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ παρόλο που δεν είναι καθόλου εύκολο.

ΚΥΝΗΓΟΙ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

Μια ολόκληρη στρατιά από κυνηγούς εξαπολύεται κάθε χρόνο στην ελληνική γη Οι νόμιμοι κυνηγοί υπολογίζονται γύρω στους 350.000 ενώ μαζί με τους παράνομους ο αριθμός τους είναι δύσκολο να εκτιμηθεί. Όπως φαίνεται ότι είναι επίσης δύσκολο …το υπουργείο Γεωργίας να εφαρμόσει τις Οδηγίες της Ε.Ε. και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας ώστε να πάψει ο αφανισμός της πανίδας.
Το πολιτικό κόστος προέχει και οι κυνηγοί σε κάθε επαφή τους με την εξουσία δεν παραλείπουν να τονίζουν (με νόημα) τον αριθμό των μελών τους, αριθμός που είναι τελικά ελάχιστος σε σχέση με τους πολίτες που δεν εγκρίνουν την κυνηγετική δραστηριότητα. Ενώ η δασοκάλυψη μειώνεται στη χώρα μας, (ως μέτρο της φέρουσας ικανότητας του περιβάλλοντος σε θηρεύσιμα είδη) παραδόξως οι άδειες Θήρευσης έχουν αυξητική τάση. Καμιά αίτηση για άδεια Θήρευσης δεν απορρίφθηκε ποτέ από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Το εμπόριο γύρω από το κυνήγι έχει γίνει πρακτικά ανεξέλεγκτο. Οι κυνηγετικοί σύλλογοι έχουν μετατραπεί σε επιχειρήσεις και σε ομάδες πολιτικής πίεσης προς την εξουσία... Η εποπτεία και αστυνόμευση της θήρας ανατίθεται στην Πανελλήνια Κυνηγετική Ομοσπονδία. Δηλαδή “οι λύκοι φυλάνε τα πρόβατα”. Ακόμη στο κυνήγι Κοινοτικών Πόρων από την πρωτοβουλία LEADER+ βγήκε η Ελληνική Κυνηγετική Ομοσπονδία με την, “άνωθεν” υποστήριξη της πρότασης της για προγράμματα - ανάπτυξης της πανίδας εκπόνηση διαχειριστικών μελετών για τα δάση κ.λ.π. Μάλιστα η Ελληνική Κυνηγετική Συνομοσπονδία ζητά 175.000 ευρώ για την εκπόνηση των διαχειριστικών σχεδίων και άλλα 200.000 για τις ενέργειες κατάρτισης για κάθε τοπικό πρόγραμμα LEADER+ Ειδικά για τα δάση ουσιαστικά παραχωρείται το δικαίωμα στους κυνηγούς να εκπονούν σχετικές διαχειριστικές μελέτες, ενώ ήδη το Υπουργείο Γεωργίας έχει προκήρυξη 24 διαχειριστικές μελέτες δασικών περιοχών που θα χρηματοδοτηθούν από το Επιχειρησιακό πρόγραμμα Αγροτική Ανάπτυξη. Δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χρηματοδοτήσει δύο φορές την ίδια δράση !!!

ΣΗΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η νομοθετική παρέμβαση της Πολιτείας που αφορά τα ζώα συντροφιάς, Ο νέος νόμος αποτελεί την πρώτη σοβαρή σύγχρονη προσπάθεια δημιουργίας θεσμικού πλαισίου που αφορά τα μικρά ζώα αλλά και όσους τα διαχειρίζονται . Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην εκπαίδευση και γενικότερα στην εμπέδωση και προαγωγή της ζωοφιλίας. Προβλέπονται επιδοτούμενα προγράμματα αντιμετώπισης των αδέσποτων με εμβολιασμούς στειρώσεις προγράμματα υιοθεσιών, σήμανσης και επανένταξης στο φυσικό τους χώρο. Ακόμη θεσπίζονται και υποχρεώσεις των ιδιοκτητών ζώων που αφορούν:
- Την φροντίδα της υγείας και ευζωίας των ζώων τους.
- Τον άμεσο καθαρισμό του περιβάλλοντος από τα περιττώματα,
- Την αποφυγή αναπαραγωγής του ζώου τους εφόσον δεν επιθυμούν τη διατήρηση των νεογέννητων ή δεν μπορούν να τα διαθέσουν.
Και άλλα πολλά.
Ο τρόπος σήμανσης είναι η μέθοδος της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης (μικροτσίπ) πού βασίζεται σε προδιαγραφές που καθορίστηκαν από κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙΤΑΙ

Ο ΟΛΥΜΠΟΣ μέχρι σήμερα σχεδόν ανέπαφος από τις κερδοφόρες κατασκευαστικές εταιρείες άρχισε να μπαίνει στο στόχαστρο της πολιτείας Υπ. Οικονομίας, Περιφέρεια Θεσσαλίας, Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Λάρισας ετοιμάζουν την μελέτη σκοπιμότητας χωροθέτησης χιονοδρομικού κέντρου στον Όλυμπο προϋπολογισμού 45.000 ευρω. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας ζητάει την διατύπωση γνώμης (σύμφωνα με τις υφιστάμενες διαδικασίες ) για την ένταξη του έργου στο ΠΕΠ Θεσσαλίας από το ΥΠ.ΟΙ.ΚΟ. Το έργο θα ξεκινήσει με την κατασκευή δρόμου. Ήδη ξεκίνησε πρωτοβουλία πολιτών για την αποτροπή κατασκευής χιονοδρομικού κέντρου που απευθύνεται σε βουλευτές και υπουργούς. Η πρωτοτοβουλία αυτή κάνει πολλές προτάσεις. Όπως: Nα μην εγκριθεί η χρηματοδότηση της οδοποιίας Σπαρμού Ολύμπου από το ΠΕΠ Θεσσαλίας και να γίνει άμεση ανάκληση της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων της οδοποιίας αυτής λόγω βασικότατης έλλειψης της ΜΠΕ όσον αφορά την εξέταση των πιθανών επιπτώσεων από τυχόν τουριστικές αναπτύξεις (κάθε είδους) που θα ευνοηθούν από την διάνοιξη και ασφαλτόστρωση της υφιστάμενης οδού οι οποίες παντελώς αποσιωπήθηκαν. Η μελέτη σκοπιμότητας του χιονοδρομικού κέντρου Ολύμπου να μετατραπεί ως προς το αντικείμενο και να περιλάβει μόνον, δράσεις και έργα βιώσιμης ανάπτυξης στην περιοχή Ελασσόνας, όπως στο Λιτόχωρο. Να υπογραφεί τάχιστα η υπό έκδοση ΚΥΑ δια την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Ολύμπου, με ρητή απαγόρευση για την δημιουργία χιονοδρομικών κέντρων.